Siberisch Federaal District

Het Siberisch Federaal District is een van de zeven federale districten van Rusland. Het administratief centrum is Novosibirsk. Het district beslaat 30% van Rusland en is daarmee het op-1-na-grootste federale district. Het district grenst binnen Rusland aan het Oeral Federaal District en het Verre Oosten Federaal District. Het district heeft landgrenzen met china en Kazachstan en Mongolië. Het district grenst verder aan de Arctische Oceaan, Laptevzee en de Karazee. Onder het gebied vallen verder ook de eilanden van Noordland (Severnaja Zemlja).

De republiek van Altay
Altai is een autonome republiek in de Russische Federatie. Altai bestaat uit hoogland. Het is een soort "Russisch Tibet" in het centrum van Azië op het kruispunt van verschillende staten en culturele werelden. De Siberische taiga, de steppen van Kazachstan en de halfwoestijnen van Mongolië ontmoeten elkaar hier. Bossen bedekken ongeveer 25% van het gebied van de republiek. De Trans-Siberische spoorweg loopt door dit gebied. De nationale autonomie voor de Altai kwam tot stand op 1 juni 1922 in de vorm van de Oirotische Autonome Oblast. Op 7 januari 1948 werd deze oblast hernoemd in Gorno-Altai Autonome Oblast. In 1991 verandert de oblast door een reorganisatie in de Gorno-Altai Socialistische Sovjet Republiek (SSR). In 1992 krijgt de republiek zijn huidige naam Altai.

Geografische positie: De republiek grenst in het noorden aan de oblast Kemerovo en aan Chakassië en in het oosten aan Tuva. Ten westen ervan ligt de kraj Altai. De zuidelijke buren liggen alle buiten Rusland: Mongolië, China en Kazachstan. De republiek van Altay omvat 10 gebieden, 1 stad. De grootste rivieren in Altai zijn de Katoen en de Bija, die bij het samenvloeien een van de grootste rivieren in Siberië vormen: de Ob. De republiek telt ongeveer 7.000 meren met een totale oppervlakte van meer dan 700 km². Het grootste meer is het Teletskoje-meer, dat 80 km lang and 5 km breed is met een oppervlakte van 230.8 km² en een grootste diepte van 325 m. De bergmeren van Altai bevatten enorme zoetwaterreserves van de hoogste kwaliteit. Het Teletskoje-meer alleen al bevat meer dan 40 km³ zuiver water. Potentieel verbruik van ondergrondse wateropslag is geschat op 22 miljoen m³ per dag, terwijl het verbruik momenteel slechts 44,000 m³ per dag is. Waterbronnen zijn een van de belangrijkste natuurlijke bronnen van de republiek. Er zijn minerale bronnen in de bergen van Altai die als heilzaam worden beschouwd. De gletsjers bevatten ook heel veel zoetwater, het volume ervan wordt geschat op 52 km³. De grootste gletsjers zijn: Bolshoj Taldurinski (35 km²), Mensu (21 km²), Sofiyski (17 km²), and Bolshoj Maashei (16 km²).

Tijd: + 6,00 GMT

Klimaat: Het klimaat is continentaal. De winter is streng en lang. Gemiddelde temperatuur in Januari van -15°C tot -32°C. De zomer is kort en fris. Gemiddelde temperatuur in Juli van + 19°C tot + 22°C (in hoogland van + 14°C tot + 16°C). Gemiddelde jaarlijkse neerslag ongeveer 1200 mm per één jaar.

Economie: Leidend de industrieën - de houtindustrie, de lichte industrie, de voedselbereidingsindustrie. De krachtcentrale van Chemal. Altai is meer een agriculturele regio dan een industriële. De meest ontwikkelde sectoren zijn: voedsel-, metaal- en houtverwerking. Aanwezige grondstoffen zijn: goud, zilver, ijzererts en lithium.

Vervoer: - auto (dichtheid van autosnelwegen van 32 km2/1000 km2, vliegtuig, trein.

Boerjatië (Buryatiya)
Boerjatië (Buryatiya) is een autonome republiek in de Russische Federatie. De hoofdstad is Oelan-Oede(Ulan-Ude). Het huidige Boerjatië werd voor het eerst gekoloniseerd in de 17de eeuw door Russen op zoek naar rijkdom, bont en goud. In 1923 werd de republiek gecreëerd door de unie van twee Boerjatisch-Mongoolse oblasten.

Geografische positie: De Republiek Buryatiya is gelegen in het centrum van het Aziatische continent, tussen taigaruimten van Oostelijk Siberië en uitgebreide steppen van Mongolië. Het is gelegen in de zuidelijk-centrale regio van Siberië, aan de oostelijke oever van het Baikalmeer. Meer dan 80% van het gebied is bergachtig. De republiek grenst in het noordwesten aan de oblast Irkoetsk, in het oosten aan de oblast Tsjita en Tuva. Mongolië ligt ten zuiden ervan.

Tijd: + 8,00 GMT

Klimaat: Het klimaat is continentaal. De winter is lang, ijzig, met geen grote hoeveelheden sneeuw. De zomer is kort, warm. De gemiddelde temperatuur in Januari is -24C, in Juli is +17C. De jaarlijkse neerslag is ongeveer 300 mm per één jaar.

Toeristische plaatsen: Buryatiya is één van de mooiste gebieden van Oostelijk Siberië, grenzeloze taigaruimten, diepe rivieren en besneeuwde bovenkanten van Sayan bergwaaiers. In Republiek zijn er ongeveer 350 natuurlijke bronnen. Het meest bekende onder hen is t "Arshan", "Sayani" en "Goryachinsk". Op het grondgebied van Buryatiya - Transbaikalian nationaal park, Tunkinsky nationaal park. Er zijn vele historisch monumenten op het grondgebied van Buryatiya.

Economie : Werktuigbouw en metaalverwerking: elektrotechnisch, instrumentmakend ondernemingen, vervaardiging van machines voor de dierlijke industrieën. Vervaardiging van bouwmaterialen. Andere belangrijke sectoren zijn de visserij, jacht, bontindustrie, veehouderij, mijnbouw, voedselverwerking. Aanwezige grondstoffen zijn onder andere goud, wolfraam, zink en uranium.

Vervoer: - Transsiberische spoorweg (en spoorwegen Baikal-Amur); Rivier (navigatie over het meer Baikal, de rivieren Selenga en Barguzin); Auto (de dichtheid van autosnelwegen is 17 kms/duizend sq. km (1995). - Luchtvaart (moderne internationale luchthaven in Ulan-Ude);

Steden: Ulan-Ude (365,400), Gusinoozyorsk (29.000), Severobaykal (26.500), Kyakhta (18.300), Zakamensk (14.600), Babushkin (<10.000).

Tuva, Toeva of Tyva
Tuva, Toeva of Tyva is een autonome republiek binnen de Russische Federatie. Het dunbevolkte gebied ligt in het zuidwesten van Siberië ten noorden van Mongolië.
Tuva is een al sinds lange tijd bewoond gebied, dat lange tijd overheerst is geweest door andere volken. Van de 13de eeuw tot de 18de eeuw lag het onder het bestuur van de Mongolen, waarna het in 1757 werd veroverd door de Mantsjoe. Het gebied werd door hen hernoemd tot de provincie Tannu-Urangchai. De hoofdstad is Kyzyl. Deze stad ligt precies op het geografisch middelpunt van Azië.

Geografische positie: De republiek Tyva is gelegen in het zuiden van Siberië. Het gebied omvat 16 gebieden, 5 steden en 3 stedelijke dorpen. De republiek Tyva grenst aan de republiek van Altay, grondgebied Khakassia, Krasnoyarsk, het gebied van Irkoetsk, Buryatia en Mongolië. De belangrijkste rivieren - Yenisey en zijn stromen. Het gebied heeft ongeveer 6.700 meren, waaronder veel gletsjermeren. Ongeveer 70% van deze meren ligt in Het gebied ligt in een bergmassief van gemiddeld 610 meter hoog en wordt omringd door in het noorden het Westelijk Sajangebergte en in het zuiden het Tannu-Ola gebergte, die ook de grens met Mongolië vormt. Het gebied ligt op de kruising van de Siberische taiga en de Centraal-Aziatische woestijn en steppe. Reliefmatig kan het gebied ingedeeld worden in twee gebieden: Het oosten van het gebied, wat 80% uitmaakt en bergachtig is en bedekt is met bossen. Er zijn vele meren.

Tijd: + 7,00 GMT

Klimaat: Door zijn verre ligging van de zee kent Tuva een extreem landklimaat. De temperaturen variëren daardoor nogal. In de relatief korte zomer kan de temperatuur oplopen tot +35°C, in de winter, die duurt van november tot april, daalt deze soms tot -45°C.

Economie: De economie buiten de stad is sterk gericht op de landbouw. De boeren fokken onder andere vee, paarden, schapen, geiten, rendieren en kamelen in de bergachtige steppes. In het noordoosten worden de huiden van deze beesten verhandeld. In het geïrrigeerde laagland wordt graan verbouwd. De industrie is vooral in de steden en dan met name in Kyzyl gelokaliseerd. De belangrijkste sectoren zijn de voedingsmiddelenindustrie, het looien van leer, de houtbewerking, de bouw en het verwerken van delfstoffen die in de buurt van de stad worden gedolven (goud, haliet, steenkool en asbest).

Steden: Kyzyl (107,100), ak-Dovurak (13.400), Schagonar (<10.000), Chadan (<10.000), Turan (<10.000)

Chakassië (Khakassia)
Chakassië (Khakassia) is een autonome republiek in de Russische Federatie, gelegen in zuid-centraal Siberië. Abakan is de hoofdstad van Chakassië, en met 166.000 inwoners ook de grootste stad. Het Chakas is een Turkse taal met een co-officiële status in de republiek.

Geografische positie: De republiek Khakassia is gelegen in het zuiden van Oostelijk Siberië. Het gebied omvat 8 gebieden, 5 steden en 16 stedelijke dorpen. Het grenst aan de republiek van Altay, grondgebied Tyva, Krasnoyarsk en gebied Kemerovo. De belangrijkste rivieren - Yenisey, Abakan, Tom, Bely Iyus (Witte Iyus) en Chyorny Iyus (Zwarte Iyus).

Tijd: + 7,00 GMT

Klimaat: Het klimaat is continentaal. De winter is streng en lang. Gemiddelde temperatuur in Januari van -15°C tot -21°C. De zomer is warm en kort. Gemiddelde temperatuur in Juli van + 17°C tot + 20°C. Jaarlijkse neerslag ligt tussen 300-700 mm.

Economie: Leidendde industrieën zijn de mijnbouw (steenkool, ijzererts, non-ferrometalenproductie), de lichte industrie, het mechanische engeneering, non-ferrometallurgie, hout en de voedsel-productie.

Vervoer: - spoorweg; - rivier (op de rivieren Yenisey en Abakan); - auto (dichtheid van autosnelwegen van 31 km2/1000.

Steden: Abakan (166,200, ) Chernogorsk (78.700), Sayanogorsk (55.100), Abaza (18.700), Sorsk (14.900).

kraj Altai
Kraj Altai is een van de krajs in de Russische Federatie. Hoofdstad is Barnaul, met meer dan 605.000 inwoners ook de grootste stad in het gebied.In een van de rayons (districten) woont een groep Duitssprekende mennonieten van Nederlandse oorsprong.

Geografische positie: Het grondgebied van Altai is gelegen in het zuiden van Westelijk Siberië in de pool van bovenloop van de Ob. Het grondgebied is verdeeld in 60 administratieve gebieden, 11 steden, 5 van wie - de regionale centra, 1638 regelingen, onder hen - 925 met het aantal inwoners van minder dan 500 personen. De basisrivieren: Ob, Biya, Katun en Chuya. De grootste meren: Kulundinskoye, Êuchukskoye en Mihaylovskoye. Het grenst aan Kazachstan, de oblasten Novosibirsk, Kemerovo en de gelijknamige deelrepubliek Altai

Tijd: + 6,00 GMT

Klimaat: Het klimaat van Altai is continentaal met lange, koude en niet zo sneeuwachtige winter en met een hete en vaak uitgedroogde zomer. Gemiddelde temperatuur in januari-19.80 °C. Gemiddelde temperatuur in Juli + 16.70 °C.

Toerisme: Altai is de parel van Siberië. Iedereen wie ooit Altai heeft bezocht wordt, betovert door de unieke schoonheid. Alpinisten worden gefascineerd door unieke bergen, mensen die een duidelijke belangstelling in een geschiedenis en aardrijkskunde hebben, door onuitputtelijke mineralen, reeks archeologische en etnologische monumenten, jagers door de bossen, waarin men een groot aantal beren kan vinden, Siberische herten , lammeren, vossen, everzwijnen.

Economie: De basisindustrieën: werktuigbouw, metaal , chemie, petrochemie. Vandaag is Altai het grootste agrarische gebied van het land.

Vervoer: Het vervoernetwerk van het grondgebied is 1800 km2 van sporen, trein, auto, vliegtuig.

Steden: Barnaul (603,500), Biysk (218,600), Rubtsovsk (163,000), Novoaltaysk (58.500), Zarinsk (53.200), kamen-Na-Obi (43.200), Slavgorod (33.800), Aleysk (30.200), Yarovoye (21.600), Belokurikha (18.200), Gornyak (16.000), Zmeinogorsk (12.700).

Krasnojarsk
Krasnojarsk is een kraj in de Russische Federatie. Het is het op een na grootste deelgebied van Rusland na de autonome republiek Sacha (Jakoetië), met een oppervlakte van 2.339.700 km². Dat is 13% van de totale oppervlakte van Rusland. De kraj werd gevormd in 1934. In 1991 scheidde Chakassië zich af en werd een autonome republiek. Op 17 april 2005 werd met een referendum bepaald dat Kraj Krasnojarsk en de autonome districten Tajmyr en Envenkië zullen worden samengevoegd. Op 1 januari 2007 zal dit officieel worden. Het nieuwe deelgebied krijgt weer de naam kraj Krasnojarsk.

Geografische positie: Het grondgebied van Krasnoyarsk is gelegen in het centrale deel van Siberië, in pool Yenisei. Het grondgebied van Krasnoyarsk omvat: Taymyr (dolgano-Nenetsky), autonome okrugs Evenkiyskiy (districten). Het grondgebied heeft vele eilanden in de Noordpooloceaan. De belangrijkste rivier Yenisey met zijn toevloed (Tuba, Mana, Kan, Angara, de Kuil van Bol, Podkamennaya en Nizhnyaya Tunguska en anderen). Grote meren: Taimyr, Pyasino, Lima, Glubokoye, Keta, Hantaiskoye. De kraj is van noord naar zuid 3.000 km lang. Het ligt in het midden van Siberië en grenst aan de oblasten Tjoemen, Tomsk, Irkoetsk, en Kemerovo, en aan de autonome republieken Chakassië, Toeva, and Sacha. In het noorden ligt de Arctische Oceaan. De kraj omringt de autonome districten Evenkië en Tajmyr.

Tijd: + 7,00 GMT

Klimaat: Gematigde klimaatstreek. Scherp continentaal klimaat. De winter is koud, lang, de gemiddelde temperatuur in Januari van-36 °C in het noorden en -18 °C in het zuiden. De zomer is warm, is de gemiddelde temperatuur van Juli van + 13 °C in het noorden tot + 20 °C in het zuiden. De neerslagmiddelen per één jaar zijn van 200 mm in het noorden tot 1200 mm in bergen van Zuidelijk Siberië.

Economie: Basisindustrietakken - non-ferro metallurgie: De Russische Open Maatschappij het "nikkel van Norilsky" - koper, nikkel, kobalt en andere zeldzame non-ferro metalen. De fabrieken van Krasnoyarsk - aluminium en metallurgisch. Werktuigbouw, baggermachines, brugkranen, automobiele aanhangwagens, maaimachine, wasmachines, het materiaal voor hout en pulp. Meer dan 95% van de steden, het grootste deel van de industriële ondernemingen, en alle landbouwgebieden zijn geconcentreerd in het zuiden van de regio. Van de totale Russische productie komt 80% van het nikkel, 75% van het kobalt, 70% van het koper, 16% van de steenkool, en 10% van het goud hiervandaan. Krasnojarsk levert ook 20% van de Russische houtvoorraad. De stad Krasnojarsk ligt aan de Transsiberische spoorlijn.

Vervoer: - Spoorweg (Transsiberische spoorweg); - Rivier ( Havens: Dikson, Dudinka, Hatanga.); - Auto; - Luchtvaart (internationale luchthaven in Krasnoyarsk); auto.

Steden: Krasnoyarsk (911,700), Noril (135,100), Kansk (103,100), Zheleznogorsk (92.000), Minusinsk (70.200), Zelenogorsk (67.200), Lesosibirsk (66.900), Nazarovo (61.800), Talnakh (61.500), Scharypovo (43.300), Sosnovoborsk (30.500), Divnogorsk (29.200), Bogotol (25.500), Kayerkan (25.100), Yeniseysk (21.300), Borodino (20.000), Uzhur (17.800), Ilanskiy (17.200), Uyar (15.900), Kodinsk (14.600), Zaozyorny (13.900) , Igarka (<10.000), Artyomovsk (<10.000).

Oblast Irkoetsk
Oblast Irkoetsk is een provincie binnen de Russische Federatie en ligt in Zuidoostelijk Siberië in het stroomdal van de rivieren de Angara, Lena en Beneden-Toengoeska.

Geografische positie: Irkoetsk is gelegen in een het zuiden van Oostelijk Siberië. Het gebied omvat 33 gebieden, 22 steden en 1510 regelingen. De oblast grenst aan de autonome republieken Boerjatië en Tuva in het zuiden en zuidwesten, de kraj Krasnojarsk in het westen, de autonome republiek Sacha (Jakoetië) in het noordoosten en oblast Tsjita in het oosten. Binnen de oblast bevinden zich het autonome district Oest-Orda Boerjatië en het wereldberoemde Baikalmeer; het diepste meer ter wereld.

Tijd: + 8,00 GMT

Klimaat: Het klimaat is continentaal. De winter is streng en lang. De gemiddelde temperatuur in Januari is -31,4°C. De gemiddelde temperatuur in Juli is + 17,7°C. Jaarlijkse neerslag tussen 450-700 mm.

Economie: De belangrijkste activiteiten zijn mijnbouw (goud, steenkool en ijzererts), energieproductie middels grote waterkrachtcentrales (de stuwmeren Bratsk en Ust Ilimsk), de aluminiumproductie en de chemische industrie.

Vervoer: - spoorweg (Transsib, BAM); - rivier (op de rivieren Angara, Lena, Niznya Tunguska en een andere); - auto (de summiere lengte van autosnelwegen is meer 10 duizenden km2); - lucht (internationale luchthavens in Irkoetsk en Bratsk). De belangrijkste activiteiten zijn mijnbouw (goud, steenkool en ijzererts), energieproductie middels grote waterkrachtcentrales (de stuwmeren Bratsk en Ust Ilimsk), de aluminiumproductie en de chemische industrie.

Steden: Irkoetsk (597,400), Bratsk (259,200), Angarsk (247,100), usolye-Sibirskoye (102,600), ust-Ilimsk (100,600), Chermkhovo (68.500), us'-Kut (56.600), Schelekhov (53.900), Tulun (52.800), Sayansk (46.500), Nizhneudinsk (42.500), Tayshet (42.300), Zima (36.300), zheleznogorsk-Ilimskiy (32.300), Vikhorevka (24.600), Slyudyanka (21,000), Svirsk (18.600), Bodaybo (17.000), de Baykal (17.100), Biryusinsk (11.500), Alzamay (<10.000).

Kemerovo
Kemerovo Kemerovo is een oblast gevestigd in zuidwestelijk Siberië, Rusland, waar de West-Siberische. De oudste stad van de oblast, Koeznetsk werd opgericht in 1618. Het is nog steeds de grootste stad in het gebied, zelfs groter dan de oblast hoofdstad, Kemerovo. Het gebied is één van het meest verstedelijkte oblasten. Meer dan 70% van de bevolking leeft in negen regionale industriële centra.

Geografische positie: Kemerovo oblast is het gebied dat ook als Kuzbass bekend staat.(bassin Kuznetsk - het grootste steenkolenbekken in de wereld). Het grondgebied omvat 19 afdelingen, 20 steden, 47 regelingen van stadstype. De rivieren , Ob rivierbassin: Tom (grootst), Yaya, Kia, Chumish (het bovenleer bereikt). De oppervlakte is 95.700 km². Het deelt de grens met oblast Tomsk in het noorden, kraj Krasnojarsk en Chakassië in het oosten, Altai in het zuiden, en oblast Novosibirsk en kraj Altai in het westen.

Tijd: + 7,00 GMT

Klimaat: Het klimaat is continentaal. De gemiddelde temperatuur in Januari van -17 tot -20°C. De gemiddelde temperatuur in Juli van + 17 tot + 20°C. De gemiddelde neerslag 300-500 mm per jaar en in de berggebieden -tot 900 mm per jaar.

Economie: De aanwezigheid van natuurlijke rijkdommen heeft de structuur van de economie in het gebied bepaald. Het gebied van Kemerovo is een steenkool en metallurgische basis voor de Russische Federatie, hier produceren zij ongeveer 40% van steenkool in Rusland, meer dan 16% van staal, meer dan 17% van gerolde ijzerhoudende metalen. De basisindustrie - mijnbouw, die door extractie van steenkool in Kuznetsk steenkoolbassin, ijzer, mangaan en polymetallic ertsen enz. De industriebevoegdheden ijzerhoudende metallurgie en non-ferro metallurgie. De chemische industrie veroorzaakt minerale meststoffen, chemische vezels, synthetisch hoogten en plastiek (bedrijven "Azot", "Himvolokno"). De werktuigbouw die materiaal voor mijnbouw en metaalbewerking produceert gebruikt zijn eigen grondstof. Het voedsel, het licht, en de houtindustrieën zijn goed ontwikkeld. De grootste fabrikanten van de stroom - krachtcentrales Tom-Usinskaya, Kemerovo, Belovskaya, en uzhno-Kuzbass. De fundamentele industriële centra - Novokuznetsk, Kemerovo, Prokopievsk, Kiselevsk, leninsk-Kuznetsk, anzhero-Sudzhensk, Belovo, Mezhdurechensk.

Vervoer: Het gebied van Kemerovo is het meest geavanceerde gebied van Westelijk Siberië in vervoer. Op zijn grondgebiedlooppas het netwerk van spoorwegen de operationele lengte waarvan aan 1.8 duizend km evenaart. Hier de boomstam-spoorwegen van de pasdoorgang van de gebieden van Siberië aan het Verre Oosten. De omvang van harde oppervlakteautosnelwegen - 5.2 duizend km., vliegtuig, auto, trein, boot.

Steden: Novokuznetsk (550.100), Kemerovo (485,000), Prokopyevsk (224,600), leninsk-Kuznetskiy (112,300), Kiselyovsk (106,400), Mezhdurechensk (102,000), anzhero-Sudzhensk (93.500), Yurga (84.600), Belovo (79.400), Osinniki (57.600), Beryozovskiy (50.400), Myski (44.300), Mariinsk (39.700), Topki (33.200), Polysaevo (32.200), Guryevsk (28.700), Kaltan (26.100), Tayga (26.000), Tashtagol (25.100), Salair (10.800).

Oblast Novosibirs
Oblast Novosibirsk is een van de 49 oblasten (provincies) van Rusland. De oblast werd gevormd op 28 september 1938. De hoofdstad Novosibirsk is tevens het bestuurlijk centrum van het Siberisch Federaal District. Naast Novosibirsk zijn de grootste steden Berdsk en Koejbysjev. Geografische positie: Het gebied van Novosibirsk is gelegen in het zuidoostelijk deel van de Siberische vlakte van het Westen, tussen de rivieren Ob en Irtysh. Er zijn 30 districten, 14 steden en 19 regelingen van stadstype. Het gebied grenst aan Kazachstan, Altai, Kemerovo, Omsk en Tomsk .Rivieren - Ob en Om. Meer dan 5% van het grondgebied is bezet met meren, waaronder meer Chany, dat één van de grootste meren van de wereld is.

Tijd: + 6,00 GMT

Klimaat: Het klimaat is continentaal. Gemiddelde temperatuur in Januari: -24°C. Gemiddelde temperatuur in Juli: + 22°C.

Economie: De belangrijkste industrie van de oblast is machinebouw en metaalbewerking als elektrotechnische installaties, de productie van gereedschappen en metaalbewerkingsinstallaties. Ferro- en non-ferro metaalbewerking, chemische en voedingsmiddelenindustrie en de productie van bouwmaterialen maken verder deel uit van de industrie. De landbouw bestaat uit productiegewassen als vlas, graan, aardappelen en groentes. Verder bevinden zich binnen de regio veel melkveehouderijen, pluimveebedrijven en bijenhouders. In de oblast bevindt zich ook het grootste wetenschappelijk onderzoekscomplex van Rusland. De economie en de stad begonnen te groeien in de 17de eeuw. Toen de transsiberische spoorlijn werd aangelegd begonnen de stad en de regio pas echt sterk te groeien. De regio is goed ontsloten. Naast de spoorlijn zijn er ook luchthavens en goede waterverbindingen in de regio. In het oosten worden de bouwmaterialen gehaald: steen, grint, zand, kalksteen en kleileien. In het oostelijke deel van het gebied zijn er kleine stortingen van marmer. Op waaier Salairsky zijn er kleine stortingen van goud. De ondergrondse wateren van gebied zijn onderworpen van waarde: gemineraliseerd (voor de medische doeleinden) en thermisch (voor het verwarmen). Sommige zoute meren bevatten de geneeskrachtige modder die in geneeskunde wordt gebruikt. Internationale luchthaven "Tolmachevo" - de grootste luchthaven van het land in Siberië. Nu, dient de luchthaven vluchten van 79 steden van dichtbij en veel in het buitenland, heeft vertegenwoordiging van zes luchtvaartlijnen: "Aeroflot - Russische internationale luchtvaartlijnen", "Transaero", "Siberië", "Oezbekistaanse luchtvaartlijnen", "Armeense luchtvaartlijnen", "Lufthansa", "luchtvaartlijnen Sinczyan" (Chinese Volksrepubliek). Het hoogontwikkelde vervoersysteem staat toe om buitenlandse economische relaties met vele buitenlandse staten te steunen. De verbindingen met Duitsland, de V.S., Frankrijk, Japan, Oostenrijk, Groot-Brittannië, Nederland, België, China worden het actiefst uitgevoerd.

Steden: Novosibirsk (1425.6) Berdsk (86.3) Iskitim (68.1) Kuybyshev (51.1) Barabinsk (36.3) Karasuk (30.9) Tatarsk (30.2) Ob ' (26) Toguchin (23.6) Cherepanovo (22.9) Bolotnoye (19.6) Kupino (19.6) Chulym (13.6) Kargat (12.3)

Oblast Omsk
Oblast Omsk is een oblast in de Russische Federatie, gelegen in het zuidwesten van Siberië. De hoofdstad is de gelijknamige stad Omsk. De oblast heeft een oppervlakte van 139.700 km²; er wonen ruim 2 miljoen mensen. De oblast werd gesticht in januari 1918.In het zuiden doorkruist de Transsiberische spoorlijn de oblast.

Geografische positie: Omsk is gelegen in het zuiden van de Siberische vlakte van het Westen, op de middenstroom van Irtysh. Omsk grenst aan de Republiek Kazachstan, in het westen en in het noorden aan Tyumen, in het oosten aan de gebieden van Novosibirsk en aan Tomsk. De basisrivier - Irtysh met toevloed Ishim, Om Tarah. Er zijn heel wat meren, in het zuiden hoofdzakelijk zout, in het noorden - zoet. Het noordelijk deel van de oblast bestaat overwegend uit een bosrijke taiga.

Tijd: + 6,00 GMT

Klimaat: Continentale klimaat. De winter is lang en koud, gemiddelde temperatuur in Januari -20°C. De zomer is warm en kort, gemiddelde temperatuur in Juli + 20°C. De neerslag is 300-400 mm per jaar.

Economie: landbouw werktuigbouw, motorbouw, instrument, de elektrotechnische en radio-electronische industrie. De olieraffinage, chemische en petrochemische industrieën: algemene mechanische rubbergoederen, plastiek. Het fundamentele industriële centrum - Omsk.

Vervoer: - spoorwegen - basistype van vervoer. De weg "Omsk - Barabinsk - Novosibirsk" heeft de hoogste dichtheid van verkeer op een spoorwegnetwerk van de gehele wereld. In zuidelijke richting is de belangrijkste vervoerweg Irtysh, auto, vliegtuig, trein, boot.

Steden: Omsk (1133.900), Isilkul (26.900), Tara (25.600), Kalachinsk (25.000), Nazyvaevsk (13.700), Tyukalinsk (12.600).

Tomsk
Tomsk is een oblast in de Russische Federatie. De oblast ligt in het zuidoosten van de West-Siberische vlakte, in het zuidwesten van het Siberisch Federaal District. De ontwikkeling van het gebied begon vroeg in de 17de eeuw. De stad Tomsk werd gesticht in 1604.

Geografische positie: Tomsk is gelegen in het zuidoosten van Westelijk Siberië. Het gebied omvat 16 gebieden, 5 steden en 6 regelingen. De oblast grenst aan de kraj Krasnojarsk en de oblasten Tjoemen, Omsk, Novosibirsk, Kemerovo. De belangrijkste rivieren - Ob , Tom , Chulym, Vasyugan. Het grootste deel van de oblast is slecht toegankelijk door de aanwezigheid van taiga, bossen en moerassen

Tijd: + 6,00 GMT

Klimaat: Continentaal klimaat. Streng en de lange winter. Gemiddelde temperatuur in Januari van -19C tot -21C. Gemiddelde temperatuur in Juli + 17C + 19C. Neerslag van 450-700 mm per jaar.

Economie: Leidende industrieën – werktuigbouw, metaalindustrie , chemie.
Tomsk is rijk aan grondstoffen, met name olie, aardgas, turf, en ondergronds water. Circa 20% van de West-Siberische bossen zit in de oblast. De industrie brengt bijna de helft van de regionale BNP in het laatje, landbouw draagt 19% bij en constructie 13%. De chemische en olie-industrie zijn het meest ontwikkeld in de regio, gevolgd door machineconstructie. De belangrijkste export-artikelen zijn: olie (62.1%), methanol (30.2%), machines en uitrusting (4.8%).

Vervoer: - spoorweg; - rivier (op de rivieren Ob , Chulym, Tom); - auto (dichtheid van autosnelwegen van 11 km2/1000 km2; trein, vliegtuig.

Steden: Tomsk (487,700), Seversk (115,700), Strezhevoy (42.600), Asino (30.900), Kolpashevo (28.300), Kedrovy (<10.000).

Tsjita
Tsjita (Tchita) is een oblast in de Russische Federatie. Hoofdstad is de gelijknamige stad Tsjita. Het gebied werd voor het eerst verkend in 1653 door Kozakken, geleid door Pjotr Beketov. Mensen begonnen zich hier te vestigen om het gebied te ontwikkelen ter versterking van de grenzen met China en Mongolië. Minerale grondstoffen werden ontgonnen, en de Transsiberische spoorlijn werd aangelegd. In 1920 werd Tsjita de hoofdstad van de Russische Oostelijke Republiek, die later samenging met de Russische Federatie in november 1922. Dat gebeurde een maand voordat de Sovjetunie ontstond.

Geografische positie: Deze zuidoostelijke Siberische oblast heeft lange internationale grenzen met China (998 km) en Mongolië (868 km). In Rusland grenst Tsjita aan de oblasten Irkoetsk and Amoer, en de autonome republieken Boerjatië en Sacha (Jakoetië). Binnen de eigen grenzen ligt het autonome district Aga-Boerjatië. Belangrijkste rivier is de Argoen, die tevens de grens met China vormt. Het gebied omvat 31 gebieden, 10 steden en 46 stedelijke dorpen. De belangrijkste rivieren - Shilka, Argun , Khilok, Chikoy.

Tijd: + 9,00 GMT

Klimaat: Het klimaat is scherp continentaal. De winter is droog en ijzig. Gemiddelde temperatuur in Januari van -26°C tot -33°C. De zomer is zeer warm en kort. Gemiddelde temperatuur in Juli van + 17°C tot + 19°C. Jaarlijkse neerslag tussen 240-400 mm.

Economie: Leidende industrieën - mijnbouw (het goud, tin en steenkool ), ijzerhoudende metallurgie, de mechanische het engineering, hout en voedselbereidingsindustrieën. Krachtcentrales Tchita en Kharanor. De fundamentele industriële centra - Tchita, petrovsk-Zabajkalskiy, Krasnokamensk, Baley, Borzya.

Vervoer: - spoorweg (TransSib en een deel van BAM); - rivier (op de rivier Shilka); - auto (dichtheid van autosnelwegen van 28 km2/1000 km2, vliegtuig

Steden: Tchita (317,800), Krasnokamensk (53.800), Borzya (30.700), petrovsk-Zabajkalskiy (23.800), Baley (18.800) Schilka (15.900), Nerchinsk (15.100), Mogocha (14.900), Khilok (11.700), Sretensk (<10.000).

Aga-Boerjatië (Aginskiy)
Aga-Boerjatië (Aginskiy) is een autonoom district binnen de Oblast Tsjita in the Russische Federatie. Het district heeft een oppervlakte van 19.312,3 km2 en een bevolking van ongeveer 75.000. Hoofdstad is Aginskoje.

Geografische positie: Autonome okrug van Aginskiy Buryatskiy is gelegen in het zuiden van Transbaikalië. Het gebied omvat 3 gebieden en 4 stedelijke dorpen. De belangrijkste rivier - Onon.

Tijd: + 9,00 GMT

Klimaat: Het klimaat is vochtige continentaal. Streng en lange winter. Gemiddelde temperatuur in Januari over -24°C. Warme zomer. Gemiddelde temperatuur in Juli + 18°C. Gemiddelde jaarlijkse neerslag 400 mm.

Economie: Leidende industrieën - mijnbouw (wolfram), de houtindustrie, de voedselbereidingsindustrie.

Vervoer: auto, vliegtuig, trein, boot,

Tajmyr (Taymyr)
Tajmyr (Taymyr) is een autonoom district binnen de kraj Krasnojarsk in de Russische Federatie. Het is vernoemd naar het Tajmyr Schiereiland. Een andere naam die ook wordt gebruikt is het Dolgan-Nenets Autonome District waarin de namen van de inheemse volkeren Dolgans en Nenets verwerkt zijn.

Geografische positie: Met een oppervlakte van 862.100 km² en een bevolking van amper 46.000 mensen is Tajmyr een van de dunst bevolkte gebieden van Rusland. Doedinka, waar meer dan de helft van Tajmyr's bevolking woont, is de hoofdstad. Het gebied omvat 3 gebieden, 1 stad (Dudinka) en 1 stedelijk dorp (Dikson). De belangrijkste rivieren - Yenisey, Pyasina, Khatanga, Hoge en Lage Taymyra. Er zijn vele meren: Taymyr, Lama, Pyasino.

Tijd: + 7,00 GMT

Oest-Orda Boerjatië (ust-Ordynskiy)
Oest-Orda Boerjatië (ust-Ordynskiy ) is een autonoom district binnen de oblast Irkoetsk in de Russische Federatie. Het heeft een oppervlakte van 22.135,1 km² en een bevolking van ongeveer 134.000 bewoners. Oest-Ordynski (10.000 inwoners) is de hoofdstad en tevens grootste stad van het district.

Geografische positie: Autonome okrug ust-Ordynskiy is gelegen in het zuiden van Oost-Siberië, binnen het gebied van Irkoetsk. Het gebied omvat 6 gebieden en 4 dorpen. De belangrijkste rivieren - Angara, Osa, Ida, Kuda.

Tijd: + 8,00 GMT

Evenkië (Evenkiyskiy)
Evenkië (Evenkiyskiy) is een autonoom district binnen Krasnojarsk Kraj in de Russische Federatie. Tijdens de 17de en 18de eeuw trokken veel Evenki naar het noorden, om de Russische overheersing te vermijden. Daar troffen zij de Jakoetische stammen, die om dezelfde reden naar het westen waren getrokken. Wat tegenwoordig Evenkië heet was een van de meest afgelegen gebieden van het Russische rijk. Niet alleen stammen trokken ernaartoe, maar ook bijvoorbeeld oud-orthodoxe Russen zochten in het gebied hun toevlucht. In de jaren 1930 en 1940 werd het gebied gecollectiviseerd, en moesten de nomadische volken die er woonden op een vaste verblijfplaats gaan wonen. In de jaren 1940 werden veel Balten en Sovjetduitsers naar Evenkië gedeporteerd .Met een oppervlakte van 767.600 km² is het de op zes na grootste deelgebied van Rusland. Het district was in 1908 het decor van de Toengoeskagebeurtenis.

Geografische positie: Autonome okrug Evenkiyskiy is gelegen in Oostelijk Siberië. Het gebied omvat 3 gebieden en 1 stedelijk dorp - Tura. Het gebeied grenst aan de republiek Sakha, grondgebied Krasnoyarsk, het autonome okrug Taymyr en het gebied van Irkoetsk. De belangrijkste rivieren - Nizhnaya Tunguska (Lagere Tunguska) en Podkamennaya Tunguska (Understone Tunguska). Het zuid-oosten van het gebied is vrij laaggelegen, richting het noordwesten zijn hoger gelegen delen.

Tijd: + 7,00 GMT

Klimaat: Het klimaat is scherp continentaal. De winter is streng en lang. Gemiddelde temperatuur in Januari van -26°C tot -36°C. De zomer is warm en kort. Gemiddelde temperatuur in Juli van + 13°C tot + 15°C. Gemiddelde jaarlijkse neerslag 400 mm.

Economie: Vervoer: - rivier (op de rivieren Nizhnaya Tunguska en Podkamennaya Tunguska); - auto, vliegtuig, trein